فلوسنسور یک حسگر می باشد که در مسیر بازدم بیمار قرار گرفته و پارامتر حجم و فلو بازدم را اندازه گیری میکند این اندازه گیری از آن جهت مهم و حیاتی می باشد که میتواند یک ارزیابی کلی از وضعیت سلامت ریه بیمار ارائه دهد که در دو نوع دائمی (ونتیلاتورهای بنت ) و یکبارمصرف (ونتیلاتورهای همیلتون و دراگر) تولید می گردد.
این سنسور ها اغلب در دو مدل حرارتی و دیفرانسیلی میباشند که میزان دقت سنسورهای حرارتی به مراتب بیشتر از سنسورهای دیفرانسیلی می باشد. تا آخر این مقاله همراه مدیا تجهیز باشید تا شما را با انواع مدل ها آشنا کنیم.
سنسورهای دیفرانسیلی از نوع دائمی بوده و قابل ضدعفونی و شستشو و استریل طبق پروتکل کمپانی سازنده می باشد. سنسورهای حرارتی از قابلیت شستشو و اتوکلاو برخوردار نیستند و تنها راه ضدعفونی کردن آنهاست که به مدت یک
ساعت در ظرف اتانول 70 درصد قرار بگیرند. (توجه داشته باشید بعد از ضدعفونی ، سنسور در معرض هوا قرار گیرد تا کاملاً خشک شود و سپس به دستگاه متصل شود.)
فلوسنسور های حرارتی دارای چهار پایه بوده که پایه ها دو به دو با رشته هایی از جنس پلاتین بهم متصل شده اند و هنگامی که این مدل فلوسنسورها کالیبره می شوند دمای داخلی سنسور تا 770 درجه سانتی گراد بالا میرود.
فلوسنسورهای دیفرانسیلی یا تفاضلی از اختلاف فشار دو مسیر متصل به فلوسنسور ، میزان فلوی عبوری و در نتیجه حجم جاری را اندازه گیری میکنند.
فلوسنسورها فلو و حجم بازدمی بیمار را به ولتاژ الکتریکی تبدیل میکنند و این ولتاژ در دستگاه ونتیلاتور به کمک مدارات الکتریکی به اعداد قابل نمایش بر روی صفحه مانیتور تبدیل میشود.
نکات استفاده :
- قبل از استفاده مجدد از فلوسنسور آن را تمیز و ضدعفونی و استریل کنید.
- در صورت وجود هرگونه نشانه ای از آسیب، سنسور جریان را دور بیندازید.
- توجه داشته باشید که استفاده از مواد کمکی آبکشی باعث کاهش طول عمر سنسور جریان می شود.
- سنسور جریان را قبل از استفاده بیمار کالیبره کنید.
